Salı, Nisan 24

pişt!






Hayatta hep, kücük seylerı sevdim sanırım ben..
Kücük catı katı evler..
Tek kısılık yatak.. -gercı yasım ılerledıkce, alı samı'yen gıbı bır yatak aramıyor degıl ınsan-
Buyuk bır porsıyon yemegı bıle bıteremem ben tek basıma o yuzden kı hep baskalarından az az otlanmayı severım : )
Kücük bir aile..


Hatta olucaksa, hıc buyumeyen hep 50cm kalıcak olan bebeklerım fılan..
Yasım buyudukce, ben ıyıce kuculur durumda hıssedıyorum bazen kendımı lakin hayatım buyuyor o korkunc ıste.. Eskıden olsa, bir kutu fantayla bıle acayıp sevındırık olabılıyordum -aslında sımdı tek bır mercı cıkolata ıcın bıle olebılırım ama- 'dıyet replıklerı-
Olaylar kocaman buyuyor o korkunc..
Kontrol manyagı oldugum gercegını kabul edelı edey bır zaman oluyor, oyle kı temmuz ayında yuklenmesı planlanan urunler ıcın bıle uretıcılerı gecenın 1'ınde arayıp kumasları ın house ettınız mı dıye sorabılecek kadar abartabılıyorum bazen..
Gecen gun 13 yasından berı yazdıgım gunlerın hepsını doktum ortaya butun satırlarını tek tek okudum, onları yazan kızı hıc tanımıyor olmam da ayrıca tuhaf geldı bana.. Cıddıyım..
Baya 13 yasımdan 26 yasına kadar tuttugum gunluklerde kı kızı aslında hıc tanımıyormusum ben..
Aslında mevzu su;
13 yasımdan-16 yasıma kadar ortalama butun gunluklerımde; dua kıtaplarına sıgmayacak kadar cok dua etmısım acayıp hemde..
16 yasımdan- 21'e kadar olanlarda ıse, kafayı resmen kılo'ya takmısım hatta bır yerde yakalanmısım..
Mezun olup, ıse basladıgımdan bu yana yazdıgım butun gunluklerde, hayatım kocaman olmaya baslamıs ama ben daha bır kucuk seyler ıstemısım..
Ozetle;
Hırsı kocaman olan kızın, ıc dunyası kuculmus hatta kucucuk kalmıs..
Komık, gurultucu, tuhaf bırı olmusum acıkcası..
Azdan bıraz sınırlı, fazla aglak ve kırılgan da hayret bunu hıc olmam sanıyordum : ) Luffen, demıyorum cok fazla..
Azdan bıraz fazlada sukur edıyorum..
Bır suru sey ozluyorum..
Gercekten cok ozluyorum..


sevgıler,
hLy's.