Bazen sadece veda eder insan..
Arkasını döner, gider.. Bakmaz bile, ne acı..
Arkasından aglayan var mı yada kalbi acıyan bilmez bile.. Ceker gider..
Bazen yarım kalıverir..
Bazen de, tamamlanmasa iyi olur cinstendir veda..
Cok kez, yaşamışsan vedaları hangisi daha cok acıttı hatırlamazsın bile..
Öylesine benimser ki insan, vedaları gözleri dolamaz bile..
Olsun, bitsin der bi an önce..
Olsun bitsin bu acıncası, cekilmez, kötü an..
Kac kez yaşanır böyle anlar insan hayatında?
Bilip bilmedigi kac vedası var insanın..
Kalp aslında bedenden önce alışır vedalara.. Beden, kalbin yükünü taşır gösterir arsız duyguları yüzün hatlarında..
Nelere veda ediyor insan?!
Cocukluguna..
Hayallerine..
Sevgilere..
İnsanlara..
Hic sesi cıkıyor mu insanın?
Dur, hayalerim gitme diye..
Dur desen, gitmez belki..
Kim ister, sevildigi yeri terk etmeyi?!
İyi agırlıycaksın sevdigini, ki yanlızla sevgili olmayasın..
Yanlızlık, öyle şımarık öyle sırnaşık bir fettan ki.. yer bitirir seni..
Herkez gider, herkez terk eder ama yanlızlık hic veda etmez, diger vedaları bekler; bekler ki sırnaşabilsin yanına..
Yalanım yok.. Alıştım ben vedalara..
Kalbimde alıştı, veda etmeye zorlanmıyorum artık hic..
Sadece, gece yüzümü tavana dikip ne hissettigimi bilmeden bakmak olmasa..
Ah bir olmasa..
Yakamı bıraksa bu, haller.. ah bir bıraksa..
Hatırlıyorum hala, taze bir yerlerde vedalar..
Öyle taze ki; gercek gibi..
O son bakışı..
Dur diyemeyen beni..
Kac veda yaşıyoruz?
Niye veda ediyoruz? Acıttıyor be kardeşim.. Acıyor hala!
Tuz döker gibi, dönme bari arkanı..
Bakma ki, kalbim bedenimden önce toplasın kendini..
Veda bile demezler, 'Elveda' süslenmiş hali..
Yesinler..
Ne o aglıyor musun?
Yok, yok.. Aglamazsın sen..
İnsanları birbirine baglayan şey, göz yaşlarıdır tadında bir laf hatırlarım agladıgım sırada..
Demesi kolay da, etmesi zor; Elveda..