Karışmak diye..
İnsanın birbirine karışması..
Sen ve O iken, Biz olmak gibi karışmak..
Kimya geliverdi aklıma, o saatte hemde.. Lisede bile, dersinde düşünmek istemezdim ya..
Karışmak..
Karman corman olmak gibi..
Birşeyler vermek, birseyler almak..
Bunun da kimyası var ya, insanda..
Kimisi karışamaz bak; ikiside sıvı olsa bile..
Su ve Zeytinyagı gibi..
Zorlasan da, karışmazlar birlerlerine..
Halbulki, biri hayat verir biri tat.
Ama gel gör, inat mı inat!
İnsanın da böylesi var demek ki; yıllarda gecse karışamaz birine olur olur..
Kimisi de, an olur karışıverir.. İç içe gecer bütün duyguları; tüm benligi..
Tıpkı; Limonata gibi.. Yanlız başına, Limon yenmez ekşidir tadı.. Yanına suyuyla, şekeri koy biraz da, nane.. O zaman, iş bir başkalaşır.. İnsan'da böyle.. Yanlızken, ekşi olsa bile koyarsan kimyasına birazcık şeker.. Ama sorulası şu olurdu herhalde.. Hangi maddeye? Hangi bileşken? O da, sanırım ki.. Kader.. Kısmet.. Hayır/Şer.. Rabbim, dogru karışmışlardan eylesin..Ve, unutmadan; Herkezi, hayırlısıyla bir eylesin..
Amin..